donderdag 10 mei 2012

Concepción - La Serena

Voordat we vanuit Concepción weer de binnenlanden in gaan moeten we nog een stuk over een drukke weg langs de kust. Na een eindeloze klim na Tome, die (natuurlijk) over het hoogste punt van de omgeving gaat, zijn we weer terug in het "ardennenachtige" heuvelgebied. De heuvels kosten vaak veel energie; steil omhoog, 15 minuten, steil naar beneden, 2 minuten. Het voelt alsof je de hele dag omhoog aan het trappen bent. De volgende dag besluiten we dan ook om maar weer terug naar de kust te gaan; het heuvelgebied is niet erg spectaculair en de komende dagen lijken hetzelfde te blijven.
Terug naar de kust! Na nog een bergje volgt een hele lange afdaling. Als we uit een bocht komen zien we iets "kleins" over de weg lopen, een spin! Tarantula! Even later zien we er nog een en we nemen ons voor om de tent 's nachts goed dicht te doen.
De kust is hier mooi! Grote golven uit de oceaan breken met veel geweld op het strand en op een rotseiland 50 meter uit de kust. Het eiland is gevuld met honderden zeeleeuwen die je soms boven het geluid van de golven uit hoort brullen. Op het strand ligt een dode zeeleeuw waar een groepje gieren omheen zit en waarnaar we blijven kijken totdat het donker wordt. We komen de volgende ochtend terug om de zeeleeuwen nog wat beter te kunnen zien. Het zijn er veel meer dan we de vorige dag dachten te zien! Ze hebben zichtbaar moeite om het eiland op te komen vanwege de hoge golven. Zo´n 8 km noordelijker gaan we kijken naar een rots die "iglesia de piedra" heet, de "kerkrots". Een grote rots met een openingen richting de zee, waar de golven door naar binnen komen. We blijven weer heel lang kijken naar het geweld van de golven en de supermooie kust!

We fietsen nu langs een paar dorpjes waar in de zomer veel gesurft wordt. Mooie kusten, nog meer grote golven, verlaten stranden en hoge rotsen met mooie uitzichten. We zijn blij dat we deze route hebben genomen!
Vanaf Constitución gaat er een boemeltreintje door een mooi rivierdal. Die vertrekt om 7 uur ' s ochtends; vroeg op dus! De trein is klein en oud, hij gaat niet snel en schud hard heen en weer. Hij stopt op plaatsen waar huisjes (soms maar 1) staan, in the middle of nowhere en zonder station. Onderweg moeten we ook regelmatig stoppen voor koeien of honden op de rails. Het Maulledal en de reis zijn heel erg mooi!



Omdat we zo vroeg weg zijn gegaan, kunnen we nog een stuk verder met een andere, moderne, trein. We stappen over in Talca, wat een maand geleden nog getroffen is door een zware aardbeving waardoor veel gebouwen zijn beschadigd en sommige daken zijn ingestort. Wij hebben tot nu toe nog geen aardbeving gevoeld, en zijn stiekem ook wel een beetje benieuwd hoe dat is. 's Middags fietsen we nog een stukje naar Santa Cruz, midden in een belangrijke wijnvallei.
De volgende dag fietsen we naar een kustplaatsje, Bucalemu. In 2010 is onder andere hier een tsunami geweest. Dat is ook terug te zien. Van de hosteleigenaar horen we dat het water 1 verdieping hoog heeft gestaan en op foto's van hem zien we de gevolgen.
Nog een klein stukje langs de kust, en dan richting Santiago! Onderweg stoppen we bij een populaire surfspot waar ook een paar surfers zijn, we hebben nu 4000 km gefietst!


Omdat we geen zin hebben om nog 3 dagen door de heuvels te fietsen nemen we de bus; 4 uurtjes en we zitten midden in de stad! We bellen de mensen op waarvan we tijdens de lift naar de Termas Geometricas het nummer hebben gekregen, en we kunnen daar slapen! Chill! Ze komen ons halen met de auto. Die is te klein voor onze fietsen, dus racen we er achteraan. We mogen op de zolder slapen de komende dagen!
Santiago is leuk en relaxed, mede doordat we ons al snel thuis voelen bij Paula en Ricardo. We verkennen de stad en de uitzichtpunten, er is hier altijd veel smog dus erg ver kunnen we niet kijken, het is wel mooi! Zeker als het donker wordt en er een zee van lichtjes verschijnt.


We moeten hier ook nog onze toeristenkaart laten verlengen. Dat betekent 2 uur in de rij en veel te veel betalen bij een of ander bureau waar ze een nieuw stempeltje zetten. Paula en Ricardo nemen ons mee naar het rijke stuk van Santiago en naar hun ouders waar we traditioneel chileens eten, heel lekker! We praten veel over de verschillen tussen Nederland en Chili, en kijken goede chileense films, Ricardo's hobby. Op de laatste avond worden we mee uit eten genomen, Chileens eten (vlees!) en live muziek. Paula en Ricardo hebben gezorgd dat de zanger onze namen noemt en de reis die we maken en ze wensen ons succes, we krijgen applaus van iedereen! Haha!
Eigenlijk vinden we het jammer om weer weg te gaan, maar Valparaíso wacht, de volgende grote kustplaats. De hele route is snelweg en er zitten twee tunnels in. Bij de eerste tunnel staat er een servicewagen speciaal voor fietsers; fietsen achterin en we worden door de tunnel gereden. Bij de tweede tunnel is die service er niet. Er is ook geen vluchtstrook en aangezien we niks weten over de tunnel lijkt het ons geen goed idee om er doorheen te fietsen. Liften dus. We worden vrijwel meteen opgepikt door een vrachtwagen die ook naar Valparaíso moet. De chauffeur vindt het vanzelfsprekend dat we helemaal meerijden.

Valparaíso is mooi! De stad is gebouwd op bergjes. Er zijn dus veel mooie uitzichtpunten. We slapen in een heel mooi hostel. Midden in het oude centrum met zijn gekleurde huizen en muurschilderingen. Eigenlijk hoeven we hier alleen maar rond te lopen, want overal heb je weer andere uitzichten en de huizen zijn overal mooi.




Na Valparaíso fietsen we nog een stukje langs de kust. Een mooie kustweg langs mooie steden (Viña del Mar). De huizen daar zijn duidelijk van de rijkere Chilenen; ze staan in bewaakte wijken en hebben automatische grasmaaiers. We merken dat we in het laagseizoen zijn; een 100-plaatsen-camping voor ons alleen! De geiser zelf aansteken voor een warme douche hebben we ook al vaker moeten doen.
Het landschap begint nu al meer op woestijn te lijken; weinig begroeiing, als je de cactussen niet meetelt. De komende honderden kilometers blijven hetzelfde. Daarom besluiten we om te gaan liften met een tussenstop in een vallei die wel mooi schijnt te zijn. We belanden weer op een camping (Termas de Socos) waar niemand anders staat; het is er echt mooi en we blijven een dagje om de fietsen schoon te maken en te relaxen in de zon.
De volgende dag wijken we even van de route naar Ovalle af om door een vallei (Valle del Encanto) te lopen waar in rotsen mannetjes te zien zijn die 2000 jaar geleden zijn uitgeschraapt.




Om vanuit La Serena de volgende mooie vallei (Valle de Elqui) niet heen en weer te hoeven fietsen nemen we de bus omhoog :D. Terug fietsen we. Het is een bijzondere route; droge kale bergen met er tussenin groene wijngaarden, weer erg mooi! De terugweg gaat snel, als we iets wits in de berm zien liggen rijden we er daarom eerst voorbij. Dode beesten (vooral honden) langs de weg zijn hier niet bijzonder, maar omdat deze vogel wit is zijn we toch benieuwd en keren om. Het is een kerkuil, en hij blijkt nog te leven! Z'n pootje is door midden gebroken, maar voor de rest lijkt er niks mee aan de hand. We vinden eigenlijk dat we er wel wat mee moeten doen, maar 50 km achterop een fiets lijkt ons dan weer niet zo'n goed idee. We weten eigenlijk ook niet hoe mensen hier denken over dieren, maar omdat het zo'n mooi beestje is houden we toch maar een vrachtwagentje aan. De man hoopt waarschijnlijk op wat gezelschap op weg naar de stad, maar wij zadelen hem op met een half dode uil! Hij lijkt het toch met ons eens te zijn en we zien de uil ook niet opnieuw in de berm liggen op weg naar beneden.

In La Serena bereiden we ons voor op een stuk fietsen in de woestijn; extra plakspullen, waterzakken en noodeten. Morgen gaan we nog 350 km liften naar Copiapo, dan fietsen we naar de Very Large Telescope op de Paranalberg en verder...

14 opmerkingen:

  1. Marjon van den Assum11 mei 2012 om 18:59

    Spannend ... in de woestijn fietsen!
    groetjes en liefs mam

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi hoi,

    Leuk om weer wat van jullie te lezen, mooie foto's. Ook wel eng hoor zo'n spin, daar moet je toch niet aan denken dat die in je slaapzak kruipt.
    leuk ook dat jullie mensen hebben ontmoet die het een en ander met jullie hebben ondernomen.
    Wij wensen jullie weer veel succes en fiets plezier toe.
    De tijd vliegt.
    Marielle is geslaagd voor haar mbo.
    Het allerbeste en groetjes van ons uit Ede

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha, ja zeker leuk!
      Gefeliciteerd voor Marielle (en een beetje voor jullie)!
      Groetjes!

      Verwijderen
  3. Hola,

    Mooie verhalen en foto's en vooral ook jullie ontmoetingen met de gastvrije Chilenen. Heel bijzonder dat jullie dit allemaal meemaken. Nog even doortrappen!!
    Ik ga een weekje naar Italië.

    Groetjes en een dikke knuffel,

    Anneke

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Helloo!

    Wat een grappige huisjes:) Tof om (wederom) te horen dat het goed met jullie gaat! Damn, 4000 kilometer al! Daar deed ik op de middelbare school toch wel dik een jaar over. Ik blijf me verbazen hoe fijn behulpzaam iedereen in Chili is:) Wat is die kust foto met dat ene boompje prachtig zeg!

    Enjoy hard!

    Marc

    P.s. ik ben wat skeptisch aangaande de 'rots mannetjes', dat had ook een lompe Nederlander kunnen zijn, vorig jaar haha;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wij zijn believers en hebben zelfs een katoenen tasje gekocht met van die mannetjes, maar dat was meer om niet meer mee te doen aan de alles-per-product-inpakken-in-een-ander-plastic-tasje-cultuur hier in de supermarkten!

      Verwijderen
  5. Hallo reizigers,

    Heerlijk, al die prachtige foto's en mooie verhalen. Wat hebben jullie een bijzondere reis!!
    En nu nog de woestijn in... genoeg drinken meenemen dus... ;-)

    Heel veel liefs, Josette

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vandaag hadden we een testdag; hebben ongeveer 8 liter per dag nodig, dus dat wordt sjouwen :P

      Verwijderen
  6. Jullie zijn al echt ver zeg! Straks komen jullie nog eerder naar huis ;-).

    Heel veel succes met de tocht door de woestijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hey A & M!

    Wat een geweldige verhalen elke keer!
    Al aardig op weg richting het Noorden.
    Woestijn erg mooi: vooral de sterrenhemel 's nachts is prachtig!
    Ondertussen niet al een houten kont van het fietsen?

    Hier alles oke. Wij zijn vorige week een weekendje Emmen geweest
    (Ja, verschil moet er wezen...) ;-)
    Ik miste Antoon alleen; opstopping alleen maken in de glijbaan is toch minder leuk...

    Greetz & Enjoy!

    Joris

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Geen houten kont hoor, goeie zadels :P Ja, we hoorden al dat jullie het luxe huisje gingen testen! Chill :) De volgende keer kom ik weer helpen!

      Verwijderen